Kapownik - Piotr Sinda

Ta strona jest tylko do odczytu. Możesz wyświetlić źródła tej strony ale nie możesz ich zmienić.
====== Brasero ======
===== DVD+RW =====

Zapis w formacie UDF **(Universal Disk Format)** na płycie DVD+RW może skracać jej żywotność bardziej niż klasyczny zapis i kasowanie, ale zależy to od sposobu użytkowania. Oto dlaczego:

  - Zapis pakietowy (UDF) vs. klasyczny zapis sekwencyjny
    * UDF umożliwia zapis i edycję plików na płycie podobnie jak na dysku twardym lub pendrive'ie. Oznacza to częste nadpisywanie małych fragmentów danych, co może prowadzić do szybszego zużycia warstwy zapisu na płycie.
    * Klasyczny zapis (ISO 9660 lub UDF w trybie sesji) wymaga całkowitego wymazania płyty przed kolejnym zapisem, co powoduje mniej cykli kasowania i nadpisywania poszczególnych sektorów.
  - Mechanizm nadpisywania danych
    * W przypadku UDF, pliki mogą być nadpisywane i modyfikowane, co oznacza, że niektóre sektory płyty będą używane częściej niż inne. Może to prowadzić do lokalnego zużycia warstwy nośnika szybciej niż przy pełnym formatowaniu.
    * Klasyczne podejście „pełne kasowanie → zapis od nowa” powoduje bardziej równomierne zużycie nośnika.
  - Cykl życia DVD+RW
    * Nośniki DVD+RW mają ograniczoną liczbę cykli zapisu/kasowania (zwykle około 1 000 cykli).
    * Przy UDF, zwłaszcza jeśli płyta jest intensywnie używana jak nośnik roboczy (częste zapisywanie, kasowanie, przenoszenie plików), warstwa zapisu może zużywać się szybciej.

**Wniosek:**

Jeśli planujesz częste edytowanie i nadpisywanie danych, UDF może szybciej skrócić żywotność DVD+RW w porównaniu do klasycznego cyklu „pełne kasowanie → zapis na nowo”. Jeśli jednak używasz płyty do długoterminowego przechowywania danych i rzadko ją aktualizujesz, różnica w zużyciu może nie być tak znacząca.
  * Jeśli chcesz pełnej elastyczności i edytowania plików, wybierz UDF, ale pamiętaj, że szybciej zużywa płytę.
  * Jeśli chcesz maksymalnie wydłużyć żywotność DVD+RW, najlepiej używać trybu sesyjnego i dopisywać nowe dane, a gdy zabraknie miejsca – sformatować płytę.

Dobrą praktyką jest zapisywanie na płycie pliku count.txt w który zapisuje się informacje o ilości zapisanych sesji. W tym momencie mamy kontrolę nad tym, że przykładowo po 50 sesji powinniśmy wykonać format i ile razy ogólnie dokonywaliśmy zapisu na płycie. Oczywiście ta sytuacja jest istotna dla istotnych danych.

===== Jak działa zapis na DVD+RW =====

  * DVD+RW pozwala na wielokrotne nadpisywanie danych, ale nie obsługuje klasycznej multisesyjności jak CD-R czy DVD-R.
  * Zamiast tego pliki można nagrywać wielokrotnie, jednak nowe dane nadpisują stare.
  * Jeśli chcesz zachować stare dane i dodać nowe, musisz skorzystać z systemu plików UDF, który umożliwia pracę z płytą jak z pendrive’em.

To ograniczenie wynika z samego formatu nośnika, a nie z Brasero, Fedory, Linuksa czy Windowsa. DVD+RW nie obsługuje klasycznych sesji, niezależnie od używanego systemu operacyjnego czy oprogramowania.

Lepiej unikać częstego zapisu wielu małych plików na DVD+RW, ponieważ powoduje to fragmentację danych i intensywnie wykorzystuje obszary zarządzania plikami (np. struktury UDF)

===== Dlaczego archiwizacja pomaga =====

  * Zmniejsza fragmentację – zamiast wielu drobnych operacji zapisu, mamy jeden duży plik, co ułatwia zapis i odczyt.
  * Mniejsze zużycie metadanych UDF – każda operacja na pojedynczym pliku aktualizuje tablicę alokacji, co zużywa cykle zapisu.
  * Szybszy zapis i odczyt – duże pliki zapisują się sprawniej niż setki małych.
  * Możliwość kompresji – ZIP/TAR.GZ może zmniejszyć rozmiar danych, oszczędzając miejsce na płycie.

===== Dlaczego DVD+RW jest najlepsze dla UDF =====


  - Brak potrzeby kasowania przed ponownym zapisem – pliki można usuwać i nadpisywać na bieżąco.
  - Lepszy system korekcji błędów (ECC) niż DVD-RW i CD-RW, co zwiększa trwałość danych.
  - Większa liczba cykli zapisu niż DVD-RW – DVD+RW można nadpisać ok. 1000-2000 razy, a DVD-RW wytrzymuje mniej cykli.
  - Większa kompatybilność z nowoczesnymi napędami – choć niektóre starsze napędy mogą obsługiwać tylko DVD-RW.
  - Szybszy czas dostępu i lepsza wydajność w UDF niż CD-RW i DVD-RW.

===== Porównanie metod czyszczenia płyty DVD+RW w UDF =====

^  Metoda              ^  Zalety                                                      ^  Wady                                                                 ^  Czy oszczędza żywotność płyty?        ^
^  Usunięcie plików    | Szybsze, nie trzeba ponownie formatować                      | Dane nadal zajmują miejsce, konieczne "przeniesienie" systemu plików  | ❌ NIE – stopniowe zużywanie sektorów  |
^  Pełne formatowanie  | Całkowite odświeżenie struktury UDF, mniejsze ryzyko błędów  | Wolniejsze, usuwa całą zawartość                                      | ✅ TAK – równomiernie rozkłada zapis   |

Jeśli chcesz ponownie wykorzystać DVD+RW w formacie UDF, lepszą opcją dla trwałości płyty jest zaznaczenie "Format" zamiast zwykłego usunięcia plików.