Różnice

Różnice między wybraną wersją a wersją aktualną.

--- fedora:system:brasero [2025/02/17 19:17] – sindap
+++ fedora:system:brasero [2025/02/18 21:11] (aktualna) – [Porównanie metod czyszczenia płyty DVD+RW w UDF] sindap
@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ====== Brasero ======
-===== DVD-RW =====
+===== DVD+RW =====
-Zapis w formacie UDF **(Universal Disk Format)** na płycie DVD-RW może skracać jej żywotność bardziej niż klasyczny zapis i kasowanie, ale zależy to od sposobu użytkowania. Oto dlaczego:
+Zapis w formacie UDF **(Universal Disk Format)** na płycie DVD+RW może skracać jej żywotność bardziej niż klasyczny zapis i kasowanie, ale zależy to od sposobu użytkowania. Oto dlaczego:
-  - NumeracjaZapis pakietowy (UDF) vs. klasyczny zapis sekwencyjny
+  - Zapis pakietowy (UDF) vs. klasyczny zapis sekwencyjny
-    * WypunktowanieUDF umożliwia zapis i edycję plików na płycie podobnie jak na dysku twardym lub pendrive'ie. Oznacza to częste nadpisywanie małych fragmentów danych, co może prowadzić do szybszego zużycia warstwy zapisu na płycie.
+    * UDF umożliwia zapis i edycję plików na płycie podobnie jak na dysku twardym lub pendrive'ie. Oznacza to częste nadpisywanie małych fragmentów danych, co może prowadzić do szybszego zużycia warstwy zapisu na płycie.
     * Klasyczny zapis (ISO 9660 lub UDF w trybie sesji) wymaga całkowitego wymazania płyty przed kolejnym zapisem, co powoduje mniej cykli kasowania i nadpisywania poszczególnych sektorów.
   - Mechanizm nadpisywania danych
     * W przypadku UDF, pliki mogą być nadpisywane i modyfikowane, co oznacza, że niektóre sektory płyty będą używane częściej niż inne. Może to prowadzić do lokalnego zużycia warstwy nośnika szybciej niż przy pełnym formatowaniu.
     * Klasyczne podejście „pełne kasowanie → zapis od nowa” powoduje bardziej równomierne zużycie nośnika.
-  - Cykl życia DVD-RW
+  - Cykl życia DVD+RW
-    * Nośniki DVD-RW mają ograniczoną liczbę cykli zapisu/kasowania (zwykle około 1 000 cykli).
+    * Nośniki DVD+RW mają ograniczoną liczbę cykli zapisu/kasowania (zwykle około 1 000 cykli).
     * Przy UDF, zwłaszcza jeśli płyta jest intensywnie używana jak nośnik roboczy (częste zapisywanie, kasowanie, przenoszenie plików), warstwa zapisu może zużywać się szybciej.
 **Wniosek:**
-Jeśli planujesz częste edytowanie i nadpisywanie danych, UDF może szybciej skrócić żywotność DVD-RW w porównaniu do klasycznego cyklu „pełne kasowanie → zapis na nowo”. Jeśli jednak używasz płyty do długoterminowego przechowywania danych i rzadko ją aktualizujesz, różnica w zużyciu może nie być tak znacząca.
+Jeśli planujesz częste edytowanie i nadpisywanie danych, UDF może szybciej skrócić żywotność DVD+RW w porównaniu do klasycznego cyklu „pełne kasowanie → zapis na nowo”. Jeśli jednak używasz płyty do długoterminowego przechowywania danych i rzadko ją aktualizujesz, różnica w zużyciu może nie być tak znacząca.
+  * Jeśli chcesz pełnej elastyczności i edytowania plików, wybierz UDF, ale pamiętaj, że szybciej zużywa płytę.
+  * Jeśli chcesz maksymalnie wydłużyć żywotność DVD+RW, najlepiej używać trybu sesyjnego i dopisywać nowe dane, a gdy zabraknie miejsca – sformatować płytę.
+Dobrą praktyką jest zapisywanie na płycie pliku count.txt w który zapisuje się informacje o ilości zapisanych sesji. W tym momencie mamy kontrolę nad tym, że przykładowo po 50 sesji powinniśmy wykonać format i ile razy ogólnie dokonywaliśmy zapisu na płycie. Oczywiście ta sytuacja jest istotna dla istotnych danych.
+===== Jak działa zapis na DVD+RW =====
+  * DVD+RW pozwala na wielokrotne nadpisywanie danych, ale nie obsługuje klasycznej multisesyjności jak CD-R czy DVD-R.
+  * Zamiast tego pliki można nagrywać wielokrotnie, jednak nowe dane nadpisują stare.
+  * Jeśli chcesz zachować stare dane i dodać nowe, musisz skorzystać z systemu plików UDF, który umożliwia pracę z płytą jak z pendrive’em.
+To ograniczenie wynika z samego formatu nośnika, a nie z Brasero, Fedory, Linuksa czy Windowsa. DVD+RW nie obsługuje klasycznych sesji, niezależnie od używanego systemu operacyjnego czy oprogramowania.
+Lepiej unikać częstego zapisu wielu małych plików na DVD+RW, ponieważ powoduje to fragmentację danych i intensywnie wykorzystuje obszary zarządzania plikami (np. struktury UDF)
+===== Dlaczego archiwizacja pomaga =====
+  * Zmniejsza fragmentację – zamiast wielu drobnych operacji zapisu, mamy jeden duży plik, co ułatwia zapis i odczyt.
+  * Mniejsze zużycie metadanych UDF – każda operacja na pojedynczym pliku aktualizuje tablicę alokacji, co zużywa cykle zapisu.
+  * Szybszy zapis i odczyt – duże pliki zapisują się sprawniej niż setki małych.
+  * Możliwość kompresji – ZIP/TAR.GZ może zmniejszyć rozmiar danych, oszczędzając miejsce na płycie.
+===== Dlaczego DVD+RW jest najlepsze dla UDF =====
+  - Brak potrzeby kasowania przed ponownym zapisem – pliki można usuwać i nadpisywać na bieżąco.
+  - Lepszy system korekcji błędów (ECC) niż DVD-RW i CD-RW, co zwiększa trwałość danych.
+  - Większa liczba cykli zapisu niż DVD-RW – DVD+RW można nadpisać ok. 1000-2000 razy, a DVD-RW wytrzymuje mniej cykli.
+  - Większa kompatybilność z nowoczesnymi napędami – choć niektóre starsze napędy mogą obsługiwać tylko DVD-RW.
+  - Szybszy czas dostępu i lepsza wydajność w UDF niż CD-RW i DVD-RW.
+===== Porównanie metod czyszczenia płyty DVD+RW w UDF =====
+^  Metoda              ^  Zalety                                                      ^  Wady                                                                 ^  Czy oszczędza żywotność płyty?        ^
+^  Usunięcie plików    | Szybsze, nie trzeba ponownie formatować                      | Dane nadal zajmują miejsce, konieczne "przeniesienie" systemu plików  | ❌ NIE – stopniowe zużywanie sektorów  |
+^  Pełne formatowanie  | Całkowite odświeżenie struktury UDF, mniejsze ryzyko błędów  | Wolniejsze, usuwa całą zawartość                                      | ✅ TAK – równomiernie rozkłada zapis   |
+Jeśli chcesz ponownie wykorzystać DVD+RW w formacie UDF, lepszą opcją dla trwałości płyty jest zaznaczenie "Format" zamiast zwykłego usunięcia plików.